مش لاقية كلام يشفى غليلى

حالا انتهت حلقة من برنامج وائل الإبراشي- مش فاكرة اسم البرنامج - على قناة دريم . الحلقة هى الجزء الثانى من موضوع المصريين اللى بيعملوا و يعيشوا فى اسرائيل . للأسف -أو يمكن للأحسن لضغط دمى - أنا ما تابعتش البرنامج من بدايته . لكن الإحصائيات اللى اعلنت من خلال الحلقة أن حوالى 22 ألف مصري ...... أيوه 22000 م ص ر ي بيشتغلوا فى إسرائيل . مقيمين هناك ... عايشين و متأقلمين من سنين و سنيييييين هناك ؟؟؟؟؟؟؟أنا فاكرة إن أول مرة سمعت عن كارثة المصريين اللى بيشتغلوا فى اسرائيل كان فى منتصف التسعينات . منشورة على إستحياء فى الأهرام إبدو . لكن كل تصورى وقتها انهم مش هايزيدوا عن 200-300 شخص هايعرفوا غلطتهم ويرجعوا !!!!!!! لكن الكارثة و المصيبة الأكبر- اللى أنا شخصيا مش شايفة بعدها مصيبة - وعرفتها من البرنامج أن فيه منهم مجموعة ماخدتش بالى عددهم حصلوا على الجنسية الإسرائيلية. ما بين كل الجنسيات و البلاد اللى فى الدنيا دى هاجروا و حصلوا على الجنسية الإسرائيلية .

اللى يهمنى ان على التليفون كان بيرد على مناقشة المذيع و الضيوف واحد من الـ .................. اللى أخدوا الجنسية الإسرائيلية ! المصيبة اسمه محمد المصري و قال لسه محتفظ بالإسم ..... بجاحة أصلية !!! سيادته غير إنه تنازل عن جنسية اهله وناسه - وحسب ما فهمت - فهو متجوز أساسا واحدة إسرائيلية وكان جايبها مصر وعايشة معاه هى وأولادهم!!! و بعدييييين خير اللهم إجعله خير كان بيتعب فى أستخراج التصاريح لها فنقل نفسه قسم الشركة بتاعته اللى فى إسرائيل - أصلها شركة من الشركات المشتركة فى المناطق الحرة - و يا حرااااااااااااااااااااااام سنة 1997 ما كانش عنده وقت يجدد جواز سفره المصرى لأن التجديد كان بيستدعى سفره مصر و ماكانش وقته يسمح . فكان البديل المنطقي الوحيد له و اللى يوفر له وقت و يخليه يقدر يشوف شغله لأن إحنا عارفين إن إقتصاد إسرائيل مش مستحمل عطلة و نقص قوى عاملة - أصلها مصرى - وماينفعش يقل شيكل واحد عن اللى الكائن ده هايدخله لهم .

اللى جنني بجد إعتراضه التام إنه متهم بالخيانة مثلا أو إن الناس معترضة ومستنكرة ومستغربة اللى عمله مع إن تقريبا - حسب فهمى برضه لأنى ماتابعتش من الأول - أهله كمان قاطعوه . بالعكس ده كان بيحاول يبرر ويقول أن موقفه طبيعى جدا و عااااااااااادى خاااااااالص مافيهوش أى حاجة غريبة . الأكثر إنه كان بيقول إنه سفير جيد لمصر و المصريين هناك!!!!! . والكلام ده كان بيقوله بمنتهى الهدوووووووووووء الإنساني اللى إن أثبت شئ فهو يثبت المثل المصرى إن من عاشر القوم أربعين يوم بقى منهم !!!!

بجد كان نفسى أكون عارفة وحافظة كل قواميس الشتائم و القباحة اللى فى الدنيا بالإضافة لطريقتين ثلاثة من طرق التعذيب و الذل اللي أجهزة المخابرات بتستخدمها فى اللحظة دى ويكون قدامى الكائن ده عشان أتصرف معاه باللى يليق به !! مع إنى مدركة إنه لو كان بيحس أو بيميز أساسا ما كانش عمل كده لأن الدناءة والتدني برضه لهم حدود . بس ده واللى زيه كسروا كل الحدود . حسبنا الله ونعم الوكيل .

Blue ...

Eleanor Rigby , The Beatles

Well, i guess when you are only 18 or 19, leading a normal life, listining to this song continiously all day long with all the Beatles greatest hits 'cause you admire the lyrics very much or like the rythem of the music, you never really realize exactly what is the meaning of words like loneliness, love, pain, hope or destiny.
Perhaps even think that you know what exactly these words mean but never imagine that there are people who could feel pain or loneliness or agony unless they have Really Really gone through exceptionally bad circumstances, not the ordinary people that you see all the time!! but i guess these are the remains of the rose-tinted childhood .
The pass of time makes you realize exactly what such words mean, you may even realize this in stages, develop by time.

This Beatles song is for my 18 or 19 year of age, my rose-tinted vision, and All the really lonely people i know.

Life .... decaf !

Well , for me life withouth caffeine is haaaaard, dull, stagnant, and unhappy !!!

Today, i tried hard to be productive at work without coffee, and i couldn't do it :( I hate to need anything and i hate to depend on anything. I tried hard to remember when was the last time i went to work and didn't have my cup(s) of coffee and still manged the day, i think ... Never!, i just love coffee. I think i have to admit it, i'm addicted to coffee. Since college i used to drink 2 large cups of turkish almost every day, merely for the good taste of it, i didn't want to wake up all night or something. But now i have to have my cup of instant coffee first thing at work in the morning so that i can do anything !!

I'm a a coffee slave ............. yet a tasty slavery ;)

And ...... speaking of Tango music

One of my favorites of Dalida :)

Tango ...

A little secret i want to reveal, i've always wanted to take Tango Dance Lessons :) . And after attending my first, and last, Tango Ball, i even wanted to learn spanish so that i can also understand what's being said in Tango songs ! , I love tango music, i have the famous Scent of a woman piece of tango music as a cell phone ring and i Love the movie itself, not only because it's a good movie or because of Al Pacino who is my favorite actor but because of the Famouse Tango dance scene.
I think what i like most about it is the Passion, the Slick movement, the Heat .... and, may be, the figure of a professional Tango dancer ;) . I love to watch this lovely passionate duel in each dance, Oscillating and Vibrant.
It may be late, and for many reasons impossible, for me to start learning Tango dance now, though i'd love to :) but anyway this post is trying to pay an homage to a wounderfully crafted movie i watched a bit of only yesterday , an Argentinian movie by the name Tango, no me dejes nunca (1998) where every scene is a Wonderful Tango, real or virtual :) .

All for love

"Aint it funny how time flies , When the best is yet to come ! "

Bryan Adams , The best was yet to come

L'accordéoniste , Edith Piaf

La fille de joie est belle
Au coin de la rue là-bas
Elle a une clientèle
Qui lui remplit son bas
Quand son boulot s'achève
Elle s'en va à son tour
Chercher un peu de rêve
Dans un bal du faubourg
Son homme est un artiste
C'est un drôle de petit gars
Un accordéoniste
Qui sait jouer la java

Elle écoute la java
Mais elle ne la danse pas
Elle ne regarde même pas la piste
Et ses yeux amoureux
Suivent le jeu nerveux
Et les doigts secs et longs de l'artiste
Ça lui rentre dans la peau
Par le bas, par le haut
Elle a envie de chanter
C'est physique
Tout son être est tendu
Son souffle est suspendu
C'est une vraie tordue de la musique

La fille de joie est triste
Au coin de la rue là-bas
Son accordéoniste
Il est parti soldat
Quand y reviendra de la guerre
Ils prendront une maison
Elle sera la caissière
Et lui, sera le patron
Que la vie sera belle
Ils seront de vrais pachas
Et tous les soirs pour elle
Il jouera la java

Elle écoute la java
Qu'elle fredonne tout bas
Elle revoit son accordéoniste
Et ses yeux amoureux
Suivent le jeu nerveux
Et les doigts secs et longs de l'artiste
Ça lui rentre dans la peau
Par le bas, par le haut
Elle a envie de chanter
C'est physique
Tout son être est tendu
Son souffle est suspendu
C'est une vraie tordue de la musique

La fille de joie est seule
Au coin de la rue là-bas
Les filles qui font la gueule
Les hommes n'en veulent pas
Et tant pis si elle crève
Son homme ne reviendra plus
Adieux tous les beaux rêves
Sa vie, elle est foutue
Pourtant ses jambes tristes
L'emmènent au boui-boui
Où y a un autre artiste
Qui joue toute la nuit

Elle écoute la java...
... elle entend la java
... elle a fermé les yeux
... et les doigts secs et nerveux ...
Ça lui rentre dans la peau
Par le bas, par le haut
Elle a envie de gueuler
C'est physique
Alors pour oublier
Elle s'est mise à danser, à tourner
Au son de la musique...

...
ARRÊTEZ !

Arrêtez la musique ! ...

الحاوي

لو شفتوهم فى الشارع امشوا على طول ، الناس دى بتبقى حرامية وممكن يسرقوكم أو يخطفوكم .........

هى دى التعليمات الخاصة بالتعامل مع مجموعات الحواة اللى الأهالى بتلقنها لأطفالها الصغيرين. شخصيا الكلمات دى إنطبعت فى عقلي وبمساعدة الهيئة الخارجية للأشخاص دى - الحواة - إتكونت صورة ذهنية عن وحوش حرامية و يمكن قتلة . النهاردة وفى برنامج تليفزيوني إسمه حلاوة روح على قناة أو تى فى الصورة دى تحولت لشعور غامر بالشفقة و الحزن و العطف !! كان الشعور غامر لدرجة الرغبة العارمة فى البكاء !!! . 3 شباب سنهم بين 20 - 25 سنة ملامحهم مصرية أصيلة غالبا من أصول صعيدية... بيأكلوا النار و بينطوا من الحلقات المشتعلة نار أو اللى مثبت عليها سكاكين حادة ... بيناموا على سجادة من المسامير الحادة و بيقف على صدرهم واحد من زملائهم . وجوههم فيها علامات جروح أدوات حادة . للوهلة الأولى ممكن تتصور إنها نتيجة معارك أشقياء ومسجلين خطرين وتترسخ الصورة فى ذهنك أكثر .... لكن لو دققت فى عيونهم تلاقى حزن وإنكسار هااااااااااااائل - بالبلدي "غُـلـب"- ولما سمعت بيقولوا إيه إتأكد الشعور ده . أول واحد و الكبير بتاعهم قال .. أنا كنت شاطر فى الدراسة لكن إتصاحبت على ناس مش كويسة و هربت من أهلى وواحد منهم كان بيشتغل الشغلانة دى إتعلمتها منه .... الثانى قال إن الجروح اللى فى ووجوهنا و جسمنا دى من إصابات السكاكين و المسامير لما كنا صغار و بنتعلم و الثالث إتكلم عن مشاكلهم مع الناس و البوليس اللى كل شوية يقبض عليهم .... والثلاثة إتفقوا إنهم نفسهم ما يشتغلوش
الشغلانة دى و يلاقوا بديل و حذروا أى حد إنه يفكر يحترفها !! .

يمكن ما يكونوش ملائكة وضحايا اكثر من ناس كثيرة بنشوفهم كل يوم و أكيد الصورة الذهنية المقولبة المتكونة عند كل الناس عنهم لها أساس لكن ...صعبوا على

رب أني مسني الضر و أنت أرحم الراحمين
***
من كان رزقه على الله فلا يحزن